Го живееше животот со замисла на големи нешта, живееше слободоумно и љубовта ја сметаше за миновен циркус кој ти остава само блага меланхолија која брзо поминува.
Си заставуваше цели во животот кој за некој период ги достигнуваше и бев просто импресионирана од личноста која таа беше. Кога одеше по ходникот ја погледнуваа со завист и омраза, си мислеа на неа како подолна од нив, но интелегенцијата и беше на таванот и погледите кои ги добиваше беа само капка љубомора.
На некој начин и не веруваше во љубов. Си ги бираше машките како облека во продавница, и ги фрлаше на страна кога ќе и се здодевеа, сепак со неа припаѓаше личност која поседуваше еден вид на нејзината интелегенција и темпо на живот.
Авантурите кои ги водевме беа доста смешни, беше ново да дознаеш до каде можеш да одиш со некого и до кој степен можеш комплетно да го уништиш, но на крајот на денот љубовта беше само игра и таа и се смешкаше во лицето.
Беше зима, доцен Декември, на листата имаше зацртано уште една цел и ја имаше исполнето кога тој се сопна од неговата рутина и стана константна наша.
Ја гледаше низ други очи и пробуваше да ја импресионира и задоволи. Ни самата јас не знам каде таа нивна плетка почна, но можам да нагаѓам каде плетката ќе им заврши.
Пред да си одиме и ја искажа неговата љубов и паника прерасна во неа. Најдолгото нешто во љубовта и траеше два три дена и кога си замисли каков би бил живтот во светот на љубовта мислам дека одговрот кој го доби и беше позитивен.
Ја имаше најголемата насмевка на лицето и зрачеше со таква среќа каква што не сум видела.
Беше ас, целеше да биде најдобра во се, но со него беше личност каква не сум видела.
Се сопнав да ја гледам нивната приказна и можам само да сведочам пред Купидон за неговата најголема креација.
Танцуваше на мелодијата на седмото небо баш со момчето со картите кој и го зграпчи срцето и не сака да и го врати. Но таа не си го бара назад само се смее и му ја држи раката, зошто љубовта е да му ја дадеш шансата на некој да те уништи и тој да те зграпчи и одведе на најубавото место на светот.
Заклучок: Кога ќе најдеш некој со кој се будиш и стануваш, и кога ќе го видиш во ходникот се целиш да бидеш во неговите раце, чувај го зошто е еден во векот.
Дестинација: Седмо небо, таму каде најмалите непланирани случајности се претвораат во една и единствена љубов.
Си заставуваше цели во животот кој за некој период ги достигнуваше и бев просто импресионирана од личноста која таа беше. Кога одеше по ходникот ја погледнуваа со завист и омраза, си мислеа на неа како подолна од нив, но интелегенцијата и беше на таванот и погледите кои ги добиваше беа само капка љубомора.
На некој начин и не веруваше во љубов. Си ги бираше машките како облека во продавница, и ги фрлаше на страна кога ќе и се здодевеа, сепак со неа припаѓаше личност која поседуваше еден вид на нејзината интелегенција и темпо на живот.
Авантурите кои ги водевме беа доста смешни, беше ново да дознаеш до каде можеш да одиш со некого и до кој степен можеш комплетно да го уништиш, но на крајот на денот љубовта беше само игра и таа и се смешкаше во лицето.
Беше зима, доцен Декември, на листата имаше зацртано уште една цел и ја имаше исполнето кога тој се сопна од неговата рутина и стана константна наша.
Ја гледаше низ други очи и пробуваше да ја импресионира и задоволи. Ни самата јас не знам каде таа нивна плетка почна, но можам да нагаѓам каде плетката ќе им заврши.
Пред да си одиме и ја искажа неговата љубов и паника прерасна во неа. Најдолгото нешто во љубовта и траеше два три дена и кога си замисли каков би бил живтот во светот на љубовта мислам дека одговрот кој го доби и беше позитивен.
Ја имаше најголемата насмевка на лицето и зрачеше со таква среќа каква што не сум видела.
Беше ас, целеше да биде најдобра во се, но со него беше личност каква не сум видела.
Се сопнав да ја гледам нивната приказна и можам само да сведочам пред Купидон за неговата најголема креација.
Танцуваше на мелодијата на седмото небо баш со момчето со картите кој и го зграпчи срцето и не сака да и го врати. Но таа не си го бара назад само се смее и му ја држи раката, зошто љубовта е да му ја дадеш шансата на некој да те уништи и тој да те зграпчи и одведе на најубавото место на светот.
Заклучок: Кога ќе најдеш некој со кој се будиш и стануваш, и кога ќе го видиш во ходникот се целиш да бидеш во неговите раце, чувај го зошто е еден во векот.
Дестинација: Седмо небо, таму каде најмалите непланирани случајности се претвораат во една и единствена љубов.
No comments:
Post a Comment