Дестинација 2 || Бесконечно

Живееме во свет на бројки и равенки кои претскажуваат повеќе случајности од пророци низ вековите. Живееме во некоја формула која одредува компатибилност и се уверуваме дека фактите грешат.
Живееме во напуштени светови проколнувани од населението и безживотни досадници кои немаат со кога да ја играат играта на математиката па молат за внимание како проститутка што наплаќа од ноќ.
Вниманието им треба како што неа и треба дом и храна и дрога.
А незнаат тие за старите души. Незнаат тие за доза на уметност или шприц со зборови. Незнаат тие за најдоцните и најраните часови и убавината на светот. За боите на небото и парадокс на ѕвездите. Не знаат за војни и мир.
Не слушнале за душата до сега. За мелодии на надеж и ноти на приспивна песна. За паралелни димензии на бајки и насмевки тајно скриени во перница или солзи во слоевите на памук каде што лежиме.
Не знае општеството за свој пат...не знае математика. Возраста им го одредува судењето а докази им се нашите лични животи. А судија е само природата која ја газат и искористуваат со некои глупи измислени норми и темели.
Заклучок: Дело во музеј...уникатно и нежно...совршено...обожувано...го плукаат...
Дестинација: Бесконечно во равенките за уметност и душа. Спектар од сите нијанси и нектар од најсочни зборови. Тепих од души во бои и небо од досадни безживотни производи на општеството.  Помеѓу има само војна...само гад и непресметаност.